In maatschappelijke discussies over medisch-ethische onderwerpen laat vooral de behoudende vleugel van het christendom zich horen.
Dat geldt voor kwesties aan het einde van het leven, maar ook voor die aan het begin: IVF, prenatale screening, embryoselectie, draagmoederschap.
Steeds is de boodschap dat christenen staan voor het leven dat vooral niet maakbaar mag zijn en dat medisch ingrijpen bij de voortplanting alleen aanvaardbaar is binnen de kaders van het traditionele gezin.
Omdat die behoudende stem zo luid klinkt, kan het voor buitenstaanders lijken of iedere Christen er zo over denkt.
Dat is natuurlijk niet zo, maar vrijzinnige christenen mengen zich nauwelijks in het debat.
Humanisten hoor je ook zelden over deze thema’s.
De ethiek van het levenseinde krijgt aandacht, maar het levensbegin blijft onbesproken.
Wellicht hebben liberale Christenen niet het gevoel dat er met ontwikkelingen op het gebied van de voortplantingstechnologie iets wezenlijks op het spel zou staan?
Spreker Wybo Dondorp zal betogen dat de tradities van vrijzinnigheid en humanisme, met hun nadruk op de waarde van het individu, een wezenlijke inbreng kunnen hebben en dus moeten opeisen in het maatschappelijke debat over nieuwe toepassingen van de reproductieve genetica.
Wybo Dondorp (1957) is universitair hoofddocent biomedische ethiek aan de Universiteit Maastricht.
Zijn onderzoek richt zich op de ethiek van de voortplantingsgeneeskunde en de reproductievegenetica. Eerder werkte hij als ethicus bij de Gezondheidsraad in Den Haag en was hij predikant in Loenen aan de Vecht.