Vrede is genade

door joost op 01 juli 2019

Genade? Zo klonk het in mijn jeugd vaak op het schoolplein. Het was de tijd dat jongens nog mochten vechten en niemand zich er zorgen over maakte, tenzij er duidelijk gewonden vielen. Genade? Dat was de vraag die de bovenliggende partij stelde aan wie onderop lag en verloren had. Je zou pas losgelaten worden, als je om genade smeekte. Dan...

Lees verder

Verdraagzaamheid doet zeer

door joost op 20 mei 2019

Laat ik klein beginnen. Ik reis vaak met de trein. Dat vind ik buitengewoon plezierig. Het landschap dat aan me voorbijtrekt; de mensen die ergens vandaan komen en ergens naar op weg zijn; tijd om een boek te lezen. Ik vind het ontspannend. Maar niet altijd. Dan is er iemand verderop in de coupé, met oortjes in, aan het bellen. Ik verbaa...

Lees verder

Zwijg maar liever

door joost op 20 mei 2019

Ik zat te bladeren in een bundel van Ida Gerhardt. Ik houd van haar poëzie: het uitgebeende, het sobere. Maar je kunt van haar gedichten niet teveel achter elkaar tot je nemen. Dat ligt te zwaar op de maag. Mijn blik bleef hangen op een bladzij met een kort gedicht. ‘Ziekenbezoek’ stond erboven: Wanneer een mens, door pijn getatoue...

Lees verder