Geschreven door Marion Sanders
Voorgelezen door Gert van Drimmelen
Geluidsmontage Seth Mook
Thema: Jij Roept
25 maart 2025
Titel: Liturgieën

Foto: Benz Roos

Liturgieën

Vanaf 2010 bewaar ik de liturgieën van onze kerk, Vrijburg, die ik van een aantekening voorzien heb. En dat zijn er heel wat.
Al terugbladerend zie ik dat het geen verkeerde investering geweest is.
Wat een Hoop en een Vertrouwen is er in al die liturgieën gestopt.
Uiteraard is dat ook één van de functies van een kerk, denk ik zo.
Je kunt je laven aan hoop en ook vertrouwen krijgen om te leren geloven in de goedheid waartoe we geroepen worden, en om die te willen zien.
Dat biedt voor mij deze kerk. Daar kan ik mijn houvast vinden. Daar kan ik me gelukkig voelen.
Door de jaren heen treft mij de doop, die zo verschillend gegeven en aanvaard wordt.

Zo is er een doop in 2011, waar bij de doop geen familienaam wordt gemeld, zodat de dopeling bij zijn of haar eigen naam geroepen zal worden. En in de zegen zijn de woorden opgenomen, dat je bij je eigen hart blijft, want dat is de bron van het leven.
In de bijbehorende overdenking wordt juist de Toren van Babel met zijn verschillende talen belicht om te illustreren dat men zichzelf moet durven te zijn.

Weer bij een andere doop in 2015 wordt een Engels volkslied gezongen met de titel “Jij hebt een naam”, waarin het derde couplet met de tekst:
“Jij bent een naam voor iedereen
die dicht bij jou wil staan
en samen ben je niet alleen,
zo kun je verder gaan.”

Verder in het jaar 2015 is er een ‘0-100 voor jong en oud’ – dienst met rabbijn Marianne van Praag
plus het onderdeel ‘De koffer en het verhaal’, waarna de kinderen de kerkzaal uitgaan om naar hun eigen vertrek te kunnen gaan. De kinderen gaan daar onderzoeken of je een nummer bent of niet.
En de ouderen zingen het lied “Ik ga de stilte in” (tekst Sytze de Vries), waarvan het laatste couplet luidt:
“Jij kent mijn ware naam
en roept mij daarmee aan.
Noem mij dan wie ik ben,
opdat ik op kan staan.”

Dan is er in oktober 2018 een doopdienst met maar liefst 6 kinderen, waarin het gedicht “Gedicht voor een kind” van Geert Boogaard wordt voorgedragen.
2 Coupletten uit dit gedicht:
“We zien je langzaam worden wat je bent,
we houden de weg open naar jouw geluk
en trachten te verhinderen dat je wordt
wat je niet bent.

Al wat wij voor je doen is voorlopig.
Je moet óns niet worden, je moet jezelf worden.
Je moet worden waarheen je wijst:
je eigen schepping.”

In een dienst van 7 januari 2024 hebben we een doop van een volwassene.
De dopeling is als kind al gedoopt, maar wil met geldige reden heel intens opnieuw gedoopt worden. En tijdens deze bijzondere doop zingen wij het lied 833, “Neem mij aan zoals ik ben”:
“Neem mij aan zoals ik ben,
wek in mij wie ik zal zijn,
druk uw zegel op mijn hart en leef in mij.”

Tot slot de dienst van 9 februari 2025, waar het lied van Jules de Corte “Ik zou weleens willen weten” als rode draad door de overdenking liep.
Hier zongen we o.a. het lied “Gelukkig de mens” van Henk Jongerius, waarbij ik de volgende strofe wil meegeven als afsluiting van deze miniatuur, omdat de wereld nu zo complex is.
“Gelukkig de mens die droefheid ontmoet
En door zijn blijmoedigheid wonderen doet.”

gepubliceerd op 25 maart 2025