Hierbij ben ik dan. Arminiaan. Vandaag zeg ik ja tegen de Remonstranten en tegen Arminius. In het huis van de vrijzinnige geloofstraditie vind ik ramen die uitzicht bieden en deuren die naar mensen leiden. En een taal die raakt in het hart.

Thuis bij de Remonstranten
Rachel Adriaanse, nu 51 jaar, werd lid van de remonstranten bij de landelijke jongerengemeente Arminius, en schreef toen zelf haar belijdenis. Een deel daarvan staat hierboven geschreven. Zij staat nog steeds volledig achter haar tekst, en bij haar betrokkenheid bij de remonstranten. Van kinds af aan is zij vertrouwd met de remonstranten. Tijdens haar studententijd was zij er minder mee bezig, maar dankzij de jongerengemeente Arminius kwam Rachel weer in aanraking met de remonstranten. De groep ‘Arminianen’ waar zij destijds mee optrok ziet elkaar nog steeds. Rachel leerde haar man Wouter Jan kennen bij Arminius. Na hun verhuizing naar Den Haag sloten zij zich aan bij de lokale remonstrantse kerk. Regelmatig wonen zij er de kerkdiensten bij. Rachel leidt de kinderkerk. Daarnaast zijn zij actief in een gespreksgroep met een aantal andere vijftigers. De groep komt al jarenlang regelmatig bij elkaar. Er wordt van alles besproken in de groep  – maatschappelijke, filosofische en theologische onderwerpen. Rachel voelt zich thuis bij de remonstranten. Zij waardeert er de open en nieuwsgierige houding, de betrokkenheid op elkaar, en de ruimte om het eigen geloof te verdiepen en versterken.

Ieder mens afspiegeling van God
Haar werk als psycholoog in de ouderenzorg is verbonden met en beïnvloed door haar geloofsovertuiging. In het verpleeghuis wonen oude en kwetsbare mensen, die door de samenleving vaak niet meer als volwaardig worden gezien. Rachel gelooft dat ieder mens een afspiegeling is van God. Ook het begrip “vrijheid” dat bij de remonstranten een centrale rol speelt, is in haar werk van belang. Het leven is voor de mensen die Rachel spreekt vaak anders dan ze gehoopt hadden, door ziekte of verlies. Door depressie of  angst. Rachel biedt hen ramen, die uitzicht bieden.

Behoefte aan zingeving bij leeftijdsgenoten
Rachel Adriaanse is er van overtuigd dat de vrijzinnigheid aansluit bij het moderne levensgevoel, zeker ook onder leeftijdsgenoten. De behoefte aan zingeving is sterk onder hen. Wat dat betreft is er toekomst voor vrijzinnig geloven. Remonstranten moeten wel een slag maken in het taalgebruik, om een aansprekend aanbod te blijven bieden. De zondagse dienst is vanwege de taal voor lang niet iedereen meer toegankelijk. Dat geldt voor de liturgie, maar ook voor de liederen. Er is ook onder jongere generaties behoefte aan een taal die raakt in het hart. Kerkdiensten zijn daarom voor een steeds groter wordende groep niet geschikt als eerste kennismaking met de remonstranten. Rachel gelooft in het concept van ‘salons’, open plekken van ontmoeting waar ideeën over samenleving en zingeving worden besproken en verdiept. In hedendaagse taal. Rachel experimenteerde met een aantal andere remonstranten al met dit concept in hartje Den Haag. Het huis van de vrijzinnige traditie zal langs deze wegen deuren blijven bieden, die naar mensen leiden.

Dit artikel is eerder verschenen in de glossy Get Out

[toon_gerelateerd id=”20337″]

gepubliceerd op 10 juli 2019